نجم‌الدین رازی » مجموعهٔ اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴۵

بازی که همی دست ملک را شاید

منقار به مردار کجا آلاید

بر دست ملک نشیند آزاد ز خویش

در بند اشاراتی که او فرماید