نجم‌الدین رازی » مجموعهٔ اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴

عشقت که دوای جان این دلریش است

ز اندازهٔ هر هوس پرستی بیش است

چیزی است که از ازل مرا در سر بود

کاری است که تا ابد مرا در پیش است