دگر گفت کای پیر با آفرین
به همت جهان کرده زیر نگین
ز میدان و وادی و بستان و کاخ
چه باشد کزین پیش باشد فراخ
بزرگ و فراخی گر هیچ چیز
نباشد به گیتی چه دانیم نیز