عسجدی » اشعار باقیمانده » شمارهٔ ۶۴ - رباعی

آن جسم پیاله بین به جان آبستن

همچون سمنی به ارغوان آبستن

نی نی غلطم پیاله از غایت لطف

آبی‌ست به آتش روان آبستن