غالب دهلوی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۷۶

آن را که بود درستیی در فرجام

هم محرم خاص آید و هم مرجع عام

آسان نبود کشاکش پاس قبول

زنهار نگردی به نکویی بدنام