غالب دهلوی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۳۰۰

هله من عاشق ذاتم تنه ناها یا هو

ناظر حسنه صفاتم تنه ناها یا هو

موسی و خضر و تماشای تجلی بر طور

من نه در بند جهاتم تنه ناها یا هو

شرر آتش رخشنده عشقم که یکی‌ست

دم میلاد و وفاتم تنه ناها یا هو

ظلمت کفر مبین روشنی طبع نگر

چشمه آب حیاتم تنه ناها یا هو

فن تحریر به من نازد و من فارغ از آن

مرجع کلک و دواتم تنه ناها یا هو

بر در دوست همی بیهده نالم که مباد

رنجد از صبر و ثباتم تنه ناها یا هو

پرورش جز به خورش نیست همانا رازق

بر جگرداده براتم تنه ناها یا هو

مجرم عالم ارواح و به پاداش عمل

خسته قید حیاتم تنه ناها یا هو

تکیه بر مغفرت اوست نه بر طاعت خویش

تارک صوم و صلاتم تنه ناها یا هو

چشم دارم که به ره روی دهد بی‌خودیی

جز بدین نیست نجاتم تنه ناها یا هو

غالبم تشنه تلخاب نه همچون حافظ

مایل شاخ نباتم تنه ناها یا هو