اهلی شیرازی » رباعیات گنجفه » صنف چهارم که غلام و پیش برست » برگ هفتم شش غلام است

ای آنکه غمت هزار دل شاد کند

شاه ستمت ملک دل آباد کند

بر شش جهت جهان خداوند شوند

گر لطف تو شش غلام آزاد کند