اهلی شیرازی » رباعیات گنجفه » صنف چهارم که غلام و پیش برست » برگ ششم هفت غلام است

ای آنکه بحسن شهره یی در ایام

هرگز نرسد شکست ایماه تمام

شاید که کند زمانه از هفت اختر

در پاس تو بر بام فلک هفت غلام