اهلی شیرازی » ساقینامهٔ رباعی » شمارهٔ ۱۰۱

ساقی قدحی که بیکسان را تو کسی

گر درد بسی بود دوا هم تو بسی

فریاد رس اهلی مسکین که شود

فریاد رسش که هم تو فریاد رسی