اهلی شیرازی » ساقینامهٔ رباعی » شمارهٔ ۹۹

ساقی قدحی که هست عالم نفسی

وین یکنفس آن به که شود صرف کسی

نیکان گل عالمند و باقی خس و خار

با شاخ گلی نشین نه با خار و خسی