اهلی شیرازی » ساقینامهٔ رباعی » شمارهٔ ۵۵

ساقی بمنت خطاب بو دست مگر

چشمت به دل کباب بو دست مگر

آنگه که ترا نظر به بیداران بود

بخت بد من بخواب بودست مگر