اهلی شیرازی » ساقینامهٔ رباعی » شمارهٔ ۵۳

ساقی ز زمانه چند بیداد رسد

تا چند ستم بر دل ناشاد رسد

فریاد چه سود چون بود بخت بخواب

بیداری دل مگر بفریاد رسد