اهلی شیرازی » ساقینامهٔ رباعی » شمارهٔ ۱۳

ساقی قدحی که آنکه این خاک سرشت

خط بر سرِ ما به مستی و عشق نوشت

معمور بُوَد به شاهد و باده جهان

موعود بُوَد به کوثر و حور بهشت