اهلی شیرازی » ساقینامهٔ رباعی » شمارهٔ ۱۱

ساقی دل ما سوخته از مشتاقیست

بازآ که طبیب درد مستان ساقیست

جان دادن امیدست مرا در قدمت

تا جان بودم امیدواری باقیست