اهلی شیرازی » ساقینامهٔ رباعی » شمارهٔ ۱۰

ساقی قدحی که کار عالم نفسی است

گر یک نفست فراغتی هست بسی است

خوشباش به هر چه پیشت آید ز جهان

هرگز نشود چنانکه دلخواه کسیست