اهلی شیرازی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۶۱۳

اهلی بدر آ ز گوشه تنهایی

می نوش و بعیش کوش اگر دانایی

در دنیی اگر ز عیش دنیا دوری

دنیا چکنی چکاره دنیایی؟