اهلی شیرازی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۶۰۰

از مهر بتان اگر چه فرسوده شوی

رغبت نکنی کز پی بیهوده شوی

گر پا کدلی بترس از آلایش نفس

کالوده شوی و سخت آلوده شوی