اهلی شیرازی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۵۹۸

آن به که بکس مزاح بازی نکنی

تا رخنه بکار سر فرازی نکنی

رویت نشود کبود از سیلی کس

چون سوسن اگر زبان درازی نکنی