اهلی شیرازی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۵۹۲

ایخواجه که در حقیقت حق کوشی

رمزیست در احرامش اگر باهوشی

یعنی که ز کسوت ریایی بدر آ

تا خلعت رحمت الهی پوشی