اهلی شیرازی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۵۸۴

هر چند حریف شاهد نغز شوی

شهوت نکنی که سست و پالغز شوی

شهوت چونی قند کشد شیره جان

تا چون نو بوریا تهی مغز شوی