اهلی شیرازی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۵۷۹

گر در پی قول و فعل سنجیده شوی

در دیده خلق مردم دیده شوی

با خلق چنان مزی که گر فعل ترا

هم با تو عمل کنند رنجیده شوی