اهلی شیرازی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۵۶۶

ما میوه این چمن چشیدیم همه

ور بار دلی بود کشیدیم همه

دیدیم هر آنچه دیدنی بود دلا

نادیده همان گیر که دیدیم همه