اهلی شیرازی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۵۶۲

دشمن چو توانا شود و خونخواره

با او نبود غیر مدارا چاره

هر چند که او کشد فروهل تو بلطف

تا رشته عافیت نگردد پاره