اهلی شیرازی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۵۳۹

هرگز نکنی میل من ایعهد شکن

سنگ است دل تو ای بت سیم ذقن

من نرم چو موم کی کنم آندل سخت

این کار مقلب القلوب است نه من