اهلی شیرازی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۵۳۸

برخیز و مکن تکیه به عمر گذران

می خور که وفا نیست در اطوار جهان

در باغ جهان ز مهر و بیمهری یار

صبح است گل آفتاب و زردست خزان