اهلی شیرازی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۵۳۱

از پند رفیق مهربان عار مکن

بشنو سخن و تندی بسیار مکن

گر سود تو گفت کار میکن سخنش

ور سود ندارت بر آن کار مکن