اهلی شیرازی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۵۲۶

بی وجه مبخش و بی سبب نیز مزن

درملک مثلا باغبان باش و چمن

شاخی که گلی برآورد آبش ده

خاری که خرابی کند از بیخ بکن