اهلی شیرازی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۵۲۱

هر چند که پی برم بر اسرار نهان

یکجو نبرم ره بسر و کار جهان

یا رب تو بکار خویش مشغولم ساز

وز کار جهانیان مرا باز دهان