اهلی شیرازی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۵۱۸

زنهار که بد گفتن کس ورد مکن

وین آتش شر قرین گوگرد مکن

دانی که همیشه میجهد برق بلا

پس خر من فتنه گرد خود گردم مکن