اهلی شیرازی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۵۰۷

در عشق تو دور از دل خرم ماییم

همصحبت درد و همدم غم ماییم

گر وصل ترا بخلق عالم بخشند

محروم ترین خلق عالم ماییم