اهلی شیرازی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴۹۰

ای تازه جوان کز تو دل افروخته ام

پیرانه سر از داغ غمت سوخته ام

مرغ دل من حریف عشق تو کجاست

اما چکنم چون بتو آموخته ام