اهلی شیرازی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴۸۲

عمریست که من کشته دیدار توام

دیریست که مست چشم بیمار توام

در جان منی ز عین دلجویی من

منهم ز میان جان طلبکار توام