اهلی شیرازی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴۷۲

هر چند مجرد از خلایق شده ایم

بیگانه ز صحبت خلایق شده ایم

با اینهمه زهد و توبه بر روی بتان

تا چشم فکنده ایم عاشق شده ایم