اهلی شیرازی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴۵۸

یا رب مهل اندر گنه اندوختنم

بنما ره علم و حکمت آموختنم

از برق کرم چراغم افروخته کن

هر چند چو شمع لایق سوختنم