اهلی شیرازی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴۴۹

زاد همه راه برگ و سازست ایدل

زاد ره آخرت نمازست ایدل

دانی که نماز توشه آخرتست

بی توشه مرو که ره درازست ایدل