اهلی شیرازی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴۴۸

اهلی ز جهانیان چو مجنون بگسل

وین دام و ددان بهم در افتاده بهل

با طرفه غزالان سیه چشم نشین

کارایش عالمند و آسایش دل