اهلی شیرازی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴۳۸

ایمه که ندارم از تو پروای چراغ

جایی که تویی کجا بود جای چراغ

در پای تو سوخت اهلی آخر نظری

هر چند که تاریک بود پای چراغ