اهلی شیرازی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴۰۳

هرچند بدلخواه رود ظاهر عمر

زنهار که باش ای پسر حاضر عمر

در اول عمر اگر هزارت مزه است

جز بیمزگی نیاید از آخر عمر