اهلی شیرازی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴۰۱

ای قطره آب از منی و ما بگذر

بنگر که شدی از چه ممر در چه ممر

محبوس کجا شدی چو خونها خوردی

و آخر بچه شکل آمدی باز بدر