اهلی شیرازی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۹۹

زنهار بغیبت از کسی نام مبر

آن زنده که نیست در میان مرده شمر

شرمت نبود که مرده گیری بزبان

غیبت بگذار و همچو سگ مرده مخور