اهلی شیرازی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۹۷

یارب تو مراد من غمناک بر آر

وز خاک چو ذره ام بر افلاک برآر

تخم گنهم چو دانه در خاک فکن

بار دگرم چو سبزه از خاک برآر