اهلی شیرازی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۸۷

ای تازه جوان بیا و پیری بنگر

در خاک نشسته ام فقیری بنگر

در چشم رقیب از حقیری نایم

پیری و فقیری و حقیری بنگر