اهلی شیرازی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۸۶

هر کس که نه سر بپای دلدار نهد

مشکل که دهن بر دهن یار نهد

چون مشربه هر که از سر خود نگذشت

کی لب بلب لعل شکر باز نهد