اهلی شیرازی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۷۶

زن را که بجام عیش دستی باشد

بر شیشه عفتش شکستی باشد

هر چند زن خدا پرستی باشد

گر باده خورد خراب مستی باشد