اهلی شیرازی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۶۷

با صاحب حسن دیده حس باشد

قطع نظرش ز اهل مجلس باشد

تا از گل رخ بنفشه اش بر ندمد

چشمش بزمین چو چشم نرگس باشد