اهلی شیرازی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۵۲

گر مال خدا دهی تباهی ببرد

ور نی همه را قهر الهی ببرد

گر یک بره قربان نکنی صد بره ات

گرگ از گله ات خواهی نخواهی ببرد