اهلی شیرازی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۲۳

دردا که رسید پیری و داد نوید

کز صفحه عمر شسته شد خط امید

بر آتش دلکش جوانی بنشست

خاکستر ناامیدی از موی سپید