اهلی شیرازی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۱۸

عاشق که همیشه وصل یارش باشد

از وصل ببوسه انتظارش باشد

چون بوسه زند میل کنارش باشد

پس عشق درین میان چکارش باشد