اهلی شیرازی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۰۹

می را که خمار در کمین است چه سود

خیرش بهزار شر قرین است چه سود

گر سود تنست عقل و دین راست زیان

سودی که زیان عقل و دین است چه سود