اهلی شیرازی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳۰۳

تعظیم خسان به جا و مسکن باشد

گل باش که مسکن تو گلشن باشد

گردر تو فروغ معنیی هست چو شمع

هر جا که تویی جا به تو روشن باشد